من شخصا مسئوليت پاره کردن عکس امام را به عهده مي گيرم تا هرآنچه قرار است در اين هفته و هفته آينده اتفاق بيفتد تکليفش از همين حالا مشخص باشد

اعتراف مي کنم که : خطا کردم . احساساتي شدم . وقتي ديدم هرکدام شما يک چيزي از امام را پاره مي کنيد ، من هم بچگي کردم و عکس امام را پاره کردم . ديدم شما طومار سپاه و بسيج و عزت امام را پاره کرده ايد ، من به عکس او بسنده کردم .

ديدم شما نقشه راه امام را که حرمت نهادن به مردم و کرامت يک يک آنان در آن بود و هست ، پاره کرده و پاره مي کنيد ، زورم به عکس امام رسيد .

ديدم شما وصيت نامه امام را که در آن به خير وخوبي و عزت و سربلندي براي ايران و ايراني تاکيد شده ، پاره مي کنيد ، سهم من همان عکس امام شد.

من با چشم برزخي خدا داده ام جمال مبارک امام را ديدم که به قيل و قال شما تبسم مي کرد . و صداي دلنشين او را شنيدم که از يک بلندي برسرشما فرياد مي زد و مي فرمود : اي همه شما که براي پاره شدن عکس من گريبان مي دريد ، آن روز که فرزندان مرا به جرم اعتراض آرام به نتيجه انتخابات به گلوله بستند و خونشان برزمين ريختند ، چرا کفن نپوشيديد و به اسم توهين به عقل و اسلام و راه خميني ، به شعارگويي هاي تند و پرتنش نپرداختيد ؟

اصلا من خودم ، روح الله الموسوي الخميني ، به محمد نوري زاد گفتم : برو و عکس مرا پاره کن تا خدا و عقل و تاريخ و آينده به شوربختي جماعتي بنگرند که استعداد خلق يک دروغ ساده را نيز ندارند .

در کشوري که فراورده هاي فکري و سياسي و معرفتي و اجتماعي و فرهنگي امام توسط برجستگان حکومت به شوخي گرفته مي شود ، پاره شدن عکس امام ، احترام به اوست .

من از اين مضحکه اي که دوستان بپاکرده اند ، دو گرايش برآورده ام . که دومي براي اولي بستر سازي مي کند . يک : احساس خطر دوستان . و دو : نياز دوستان به عوام . که يعني اگر در اين سالهاي پس از انقلاب ، صداو سيما و منبريان و مداحان ما بر رشد مردمان اصرار مي ورزيدند ، امروز نمي توانستند به ضرب يک چنين ترفند کودکانه اي ، عوام را بخاطر پاره شدن يک عکس به خيابان آورند و در نقطه مقابل ، بخاطر کشته شدن جوانانمان در خانه نگهشان دارند . احساس خطر دوستان که به داستان مفصلي خيمه بسته است . حتي تصور برکناري مصدر نشينان نيز رعشه بجانشان مي اندازد ، چه برسد به واقعيتي که چهار نعل پيش مي تازد

لباس شخصي ها داراي مصونيت تام و تمام قضايي اند شهروند محترم. اين افه ها را فراموش كن. خيالت تخت كه هر چه قدر هم كه خون بريزيد كارتان به دستگاه عدل گستر قضا نخواهد افتاد. اعتراف،‏قاضي ،... اين وازگان هيچ ربطي به شما و امثال شما ندارد

سلام بر هموطن عزيز

من بر عكس شما فقط يك ايراني ام و افتخاري در جنگ ندارم و نداشته ام و اميدوارم جنگي نباشد كه بخاطرش افتخاري نصيبم شود زيرا / جنگ بد است و بس /

بنده ايران را دوست دارم و بدليل نوع شغل خودم احساس همدردي با جواناني مي كنم كه ارزويشان فقط فرصت كار كردن و اباداني خانه خودشان است كه اگر باغچه ها اباد شود تاكستان اباد مي شود و دلم برايشان ميسوزد

نوكر هيچ كس حتس ولايت فقيه نيستم و فقط نوكر خدا هستم و بس و احترام ايشان همانند احترام به يك عالم فيزيك است و نه بيشتر زيرا ايشان در رشته خودشان تبحر دارند و فيزيكدان در رشته خودش !

حالا كه شما اعتراف كرديد من هم اعتراف مي كنم :

من اعتراف مي كنم كه باخته ايم و بخشي از خون شهيدان را ما پامال كرديم و من هم سهمي دارم و شما هم

همه دست به دست هم داديم و 2500 سال را بر باد داديم

و آن شاه هم با عدم شناخت از مردم باخت و رفت و هنوز ما بر او لعن مي فرستيم كه غلط است. من در اين چند ماهه ديدم 57 را كه شاه هم چگونه از حق خودش دفاع كرد و محمود هم دفاع كرد و عين هم بودند و هموطنان خويش را فداي سياست كردند.

اعتراف مي كنم كه فهميدم دين از سياست جداست و براي حرمت دين نبايد سياست را قاطي كرد و اگر دين مي خواهيد از سياست دورش كنيد

آيا ما در اين چند ساله كه همه بلا ها را ناشي از آمريكاي جنايتكار ميدانيم به وصاياي بزرگان زرتست و اسلام گوش فرا داده ايم و يا كورش را رو سفيد كرديم؟ نه / ما فقط يك سري انسان مغرور بي سياست هستيم كه بدون هيچ ابزاري در ميز مذاكره جهاني فقط با غرور خودمان ديگران را محكوم كرده ايم و كاش موفق هم مي شديم

ما تنوانستيم نياز هاي علمي خودمان را جواب دهيم و مدام با التماس از كشور هاي ديگر ابزار با چند برابر قيمت خريديم و پول نفت را به جاي هزينه براي جوانان و خانواده ها و زير بناها به خورد سياست تحريم بازي و منفعت اروپا و آمريكا كرديم و تير به سمت ديگران پرت كرديم

ما پول منابع را صرف اعرابي كرديم كه در عيش و مستي سرزمين خود را فروختند و ما شده ايم كاسه داغتر از آش

ما به زني كه براي نداشتن خود فروشي مي كند خيانت كرديم

ما به جواني كه جوانمرگ شد و علتش جاده نا ايمن بود خيانت كرديم

ما به هموطني كه چشم نگاري در فرودگاه امارات شد و توهينش كردند و سفارت ما قدرت برخورد را نداشت خيانت كرديم

ما پول ها را صرف روابط مسخره با اوگاندا و عياشي چاوز كرديم و اين خيانت است

به نظر حقير شما لباستان را بي فكر انتخاب كرديد و جايش را نمي دانيد

شما بايد در راه بلندي نام ايران لباس بپوشيد نه براي دروغ هاي زيبا

ما كه نتوانستيم پره هواپيما بسازيم و التماس آمريكا مي كنيم پس چرا زبانمان مثل آدمهاي بي تفكر دراز است

ما كه انرژي هسته اي را با التماس از روزها هيچ وقت تحويل نمي گيريم چرا زبانمان دراز است

ما كه نمايندگاني داريم كه مصلحت نظام و نان قرضي مي خورند چرا زبانمان دراز است و چرا من بايد به كسي راي بدهم كه پول خودم را به من با التماس با خوشه بندي مثل گدا ها مي دهد

چرا با گلوله 70 توماني من وضعم بهتر از زماني است كه جنگي نيست

امام خميني قدرتي بود كه نمي گذاشت اين ها هر كاري بكنند ولي او كه رفت غيرت انقلاب هم رفت

مي داني برادر من الآن ما همه چيز را باخته ايم

زير ميز نزن

برو پاي ميز و با اقتدار آمريكا را بيرون كن / اين است رسم قدرت مندي و اقتدار و نه با بي منطقي هر كاري دلت گفت بكني

برو برادر هموطن خودت را ببين كه اگر آنروزها بچه اي بود و نتوانست جنگ كند حالا براي نان التماس مي كند براي بيكاري گريه مي كند و به ريشش مي خندند

برو نماينده اي كه موقع راي ناز مي كشد و بعد از قبولي صف مي گذارد

برو به انها بكوب و نه به ناتواني كه از زور نداري جلوي گلوله مي آيد و گريز ندارد

برو و به حال ملت ايران ايران گريه كن كه در منطقه اعتبارشان لكه دار شده است و برو به قول آن پيرمرد كه گفت ننه بزرگم گوشت را گران مي خرد گريه كن كه حالا كه در خطر افتاده مصلحت انديشي نمي كند و مراعات نمي كند و برو از پدر و پدر بزرگهامان بپرس كه حالا بهتر است يا نان و ماست قديم

حالا پول دكتر چقدر است يا آنوقت كه دكتر ها خدا را مي شناختند و ثواب مي كردند

در اينجا قسم مي خورم گناهان ما بيشتر از كافران آنسوي مرز هاست و ما كمتر خدا را مي شناسيم

خداي مسجد خداي فتئسنتز و كهكشان هم هست

برو كتاب قلعه حيوانات را بخوان برادر و سهم ما را در آن ببين و بيا در عاشورا به حال حسين كه هيچ به حال هم گريه كنيم

يك ايراني كوچكتر از همه شما